δακτυλίτις

η (Α δακτυλῑτις)

νεοελλ.

βοτ. γένος φυτών από τα οποία το γνωστότερο είναι η δακτυλίτις η πορφυρά

αρχ.

το φυτό αριστολοχεία η μακρά.

[ΕΤΥΜΟΛ. < δάκτυλος. Η ονομασία τού φυτού οφείλεται στο σχήμα τής ρίζας του που μοιάζει με δάχτυλο].